blog.zeggelaar.com

Wat doen social media met jou, waarom werken ze zoals ze werken, wat willen de bedrijven die achter de apps zitten bereiken? In de Netflix-documentaire ' The social dilemma' komen deze vragen aan bod. Voor wie zich al langer verdiept in de effecten van smartphone-, apps-  en social mediagebruik zijn de antwoorden geen verrassing. Wel bijzonder is dat ze in deze film uit de monden van mensen komen die zelf jarenlang op de hoogste niveaus aan deze producten hebben gewerkt. Mensen, met een gezicht en een stem, die zichtbaar over een drempel heen moeten om te erkennen dat ze niet achter de effecten staan van wat ze zelf hebben ontwikkeld.  Voor mij was dit het interessantste aspect van de docu. Wat ik miste was een weerwoord van de hoogste bazen. De context waarin ze worden getoond (een kort fragment uit de hoorzittingen in de Verenigde Staten en een beetje ridicuul gebracht) doet geen recht aan dit serieuze onderwerp.  De interviews worden afgewisseld met fictieve beelden van ee

Daar was dan opeens Instagram Stories, meer dan een update voor de populaire app was niet nodig. En direct gratis publiciteit, want de naam Stories was natuurlijk regelrecht afgekeken van Snapchat die al langer een stories-functionaliteit. En dat verhalen na 24 uur verdwijnen: dat is toch gewoon Snapchat? Dat was ook de strekking van een van de eerste stories die ik kreeg van iemand die blijkbaar helemaal into Snapchat is. Ook de Volkskrant schreef hierover: is deze schaamteloze kopie gek of geniaal ? Ik neig naar het laatste, omdat Snapchat voor veel social media-gebruikers en dan met name die van boven de 25 een platform is dat ze overslaan. We snappen de app niet, vinden het raar dat je verhalen niet kan bewaren en opslaan en het is alweer iets wat je moet bijhouden en je moet al zoveel. Toch is het makkelijk delen van een videoverhaaltje best een handige functie en laat die functionaliteit veel makkelijker te bedienen zijn in Instagram. Of zoals Emerce schreef: Drie interfac